Diz, vücuttaki en büyük eklemdir. Günlük rutin aktivitelerin yapılabilmesi için normale yakın bir diz fonksiyonuna ihtiyaç duyulur. Uyluk kemiğinin (femur) alt ucu, incik kemiğinin (tibia) üst ucu ve diz kapağı (patella) diz eklemini oluşturur, Femur ve tibia'ya tutunan büyük bağlar dizin sağlamlık-dengesini, uzun uyluk kasları ise kuvvetini sağlar. Bu üç kemiğin bir biri ile temasta olduğu eklem yüzeyleri kıkırdak ile kaplıdır; yastıkçık görevi olan bu kıkırdak sayesinde kemikler bir birleri üzerinde kolay hareket eder.

Kronik diz ağrısı ve yetersizliğinin en sık nedeni artrit-kireçlenmedir. En sık osteoartrit, romatoid artrit ve travmatik artrit şeklinde olur. Osteoartrit genellikle 50 yaş sonrası oluşur ve kişide genellikle kireçlenmeye ailevi bir yatkınlık vardır. Kemiklere yastıkçık görevi yapan kıkırdak yumuşar ve yırtılır. Kemikler birbirlerine sürterek ağrı ve hareket kısıtlılığına neden olur. Romatoid artrit, eklem zarının kalınlaşıp yangı oluşturduğu ve aşırı miktarda üretilen eklem sıvısının eklemi doldurduğu bir hastalıktır. Kronik yangı kıkırdak hasarı yaparak kıkırdak kaybı, ağrı ve hareket kaybına neden olur. Travma sonrası kireçlenme ciddi diz travmalarından sonucu oluşan bir durumdur. Diz bölgesinde oluşan kırık veya bağ yaralanmaları zaman içerisinde kıkırdak hasarına yol açarak diz ağrısına ve fonksiyon kaybına yol açabilir.