Çocuğun duyduğu sesleri doğru olarak üretebilmesi için sahip olması gereken motor plan ve programlamada oluşan koordinasyon sorunlarıdır. Apraksik çocukların genellikle dili iyi anladıkları ama konuşmak için plan ve program güçlüğü çekmelerinden ötürü daha çok mimik, jest ve beden dilini kullanmaya yatkınlık gösterdikleri görülür. Bu tip bir konuşma sorunu olan çocuğun otomatik olarak hiç düşünmeden söylediği kelimelerde daha başarılı olduğunu ama bir kelimeyi tekrar etmesi istendiğinde bunun neredeyse imkansız olduğu görülür. Tekrar ettikleri kelimeler her seferinde farklı bir şekilde üretilebilir ("yumurta" yerine "bıyıtta", "muyuta" gibi). Apraksik çocukların kısa tek ses veya özellikle tek hecelik ("at" gibi) kelimeleri daha rahat söyleyebildikleri, konuşurken birçok sesi çıkaramadıkları, yanlış ürettikleri, ses ve hece düşmesine neden oldukları hecelerin yerlerini değiştirebildikleri, ünlü üretimlerinde ("e" sesinin "a" gibi üretilmesi) de farklılık olduğu görülebilir. Bu yüzden de kendilerini anlatabilmeleri oldukça güç olabilir.